Za rozważenie: Star Trek IDW: The Newspaper Strips Vol. 2

Ten post jest złożony pod:

Najważniejsze informacje o stronie głównej,
Wywiady i kolumny

Star Trek: The Newspaper Strips Vol. 2

Robert Greenberger

Liczne argumenty Star Trek, najlepiej działa jako epizodyczny serial telewizyjny. Jego optymistyczne spojrzenie na przyszłość i obsadę postaci pożyczyło się na fantastyczne historie, w tym te znalezione w powieściach i komiksach. Niewielu przypomina, że ​​w latach 1979-1983 był także komiks, który zbiegał się w zbierzeniu się z wydaniem pierwszego filmu fabularnego. Strip, początkowo napisany i narysowany przez Thomasa Warkentina, nigdy nie zdobył wystarczającej liczby gazet, aby przetrwać lub zachował kreatywny zespół, aby naprawdę się rozwijać i ewoluować, dopóki franczyza filmowa nie pokazała.

W rezultacie paski stały się ciekawym przypisem w kolorowej historii franczyzy, rzadko przedrukowane i nigdy w całości. Zeszłej zimy biblioteka amerykańskich komiksów zaczęła zaradzić, że dzięki swojemu przystojnemu wydaniu Star Trek: The Newspaper Strips, t. 1: 1979 – 1981. Przychodząc tej jesieni to drugi i ostatni tom, Star Trek: The Newspaper Strips, t. 2: 1981 – 1983.

„Pierwszy tom miał bardzo spójny ton i jakość”, powiedział mi Rich Handley. Rich jest ekspertem od Star Trek Strips i zaoferował mi badania dla Star Trek: The Complete, nieautoryzowana historia i napisał wstęp do obu tomów. „Trzeba przyznać, że nie było tak w przypadku ostatnich dziesięciu historii, które różniły się znacznie pod każdym względem. Nowi w paskach znajdą drugą książkę przedruku wyraźnie inną niż pierwsza pod względem tonu, stylu i jakości. Nie oznacza to, że ta partia pasków była gorsza lub że fani będą zachwycać się książką mniej niż pierwsza – w przeciwnym razie kilka aspektów opowieści od 11 do 20 było całkiem zabawne. Jednak z obrotowymi drzwiami kreatywnych zespołów, utrzymanie kontroli jakości i spójności nie było łatwym zadaniem. ”

Sharman Divono i Ron Harris wyprodukowali kontynuację odcinka animowanego „The Slaver Bronie”, opartej na historii Larry’ego Niven, ale okazała niezadowalającą, pomimo tego, że Niven napisał serial. Redaktor David Seidman zawsze mówił o bezlitosnych terminach związanych z produkcją codziennego paska bez przerwy. Czytelnicy o ostrych oczach mogą zauważyć, gdzie Harris pomogła artystom Paula Chadwick, Terry Robinson, Alan Munro i Laurie Newell. Harris w końcu zrezygnował, a Warkentin wrócił na dwa tygodnie, zanim Harris zniknął na dobre.

Martin Pasko, który napisał już osiem problemów dla równo rzuconego miesięcznego komiksu Marvela, powiedział mi o okrągłym stole Star Trek Writers jakiś czas temu: „Pisanie dla paska syndykowanego Star Trek – przez które byłem torturowany dla kilku ciągłości – było to zupełnie inna sprawa. Chociaż ponownie pisanie było mniej problemem niż przewidywanie braków w sztuce, ponieważ w paskach w gazecie, co skończyć ze stroną niedzielną w związku z pozostałymi sześciodniowymi przepływem historii, jest zawsze najważniejszym wyzwaniem, a to Strip nie miał strony niedzielnej. ” Pasko był niestety pierwszym pisarzem, który zajmował się ciągłością bez korzyści na stronie niedzielnej.

„Syndykat LA Times był operacją, a wiarygodność rozproszonych funkcji była tak skromna, że ​​jego własny flagowy papier, The Times, odmówił noszenia jednego z nich! Oczekiwano, że Star Trek będzie ich ofertą przez wielki czas, ale umowa była źle wynegocjowana: budżet redakcyjny był tak mały, że opłata licencyjna zjadła wiele. Po osiągnięciu ceny pisarza nie mogli sobie pozwolić na doświadczony artysta komiksowy i skończyli z dzieckiem prosto z Cal Arts. Ponadto czas realizacji był tak ciasny, a ograniczenia przestrzeni układu paska – każdy panel ma tę samą wysokość – tak trudne dla tego dzieciaka, że ​​nigdy nie mógł dostać tła w ujęcia. Więc nigdy nie wiedziałeś, gdzie jesteś – most, transporter, holo – deck, gdziekolwiek! ”

Dzieciakiem był Padraic Shigetani, który początkowo został przydzielony do pisania i narysowania paska bez absolutnie żadnego czasu realizacji zamiast trzech miesięcy wielu pasków. Po jednej historii przyniesiono Pasko i przetrwał tylko jeden serial, który miał zaangażować porucznika Saavika, który do tego czasu został wprowadzony w Star Trek II: The Grat of Khan z 1982 roku. Paramount sprzeciwił się, więc Saavik został przepisany na poruczniku T’yee. Pasko i Shigetani wyjechali i szybko zastąpili Bob Myers, który pracował dla syndykatu, ale jego praca była tak nie podobała się, że zniknęła jeszcze szybciej.

„Podczas gdy Warkentin i Harris wyprodukowali dzieła sztuki z kompleksowymi krajobrazami i wnętrzami statków, Shigetani i Myers przyjęli minimalistyczne podejście, często wykorzystując ujęcia„ pływające głowicy ”i niejasne lub nieistniejące tło” – dodał Handley.

„Na szczęście druga książka (i seria jako całość) szybko podniosła swoją parę podczas ostatnich czterech historii, wszystkie napisane przez Gerry’ego Conwaya. Pierwszy zilustrował Ernie Colón i Alfredo Alcala, dwa ogromne TAPośrodki w świecie komiksów. Niestety, Colón zrezygnował przed zakończeniem historii, a Alcala wprowadziła do zakończenia zadania. Zmiana stylu z jednego artysty na drugą jest widoczna i nieco wstrząsająca. ”

Dick Kulpa, mój duchowy poprzednik cotygodniowych wiadomości światowych, przejął rysunek. „Stylowa, kompleksowa grafika Kulpy była podobna do Warkentina, podczas gdy trzecie i czwarte skrypty Conwaya (obejmujące McCoy zakażony plagą, a następnie Kirk rezygnującym z Gwiezdnej Floty do pracy w prywatnej pracy), były inteligentne i wykazywały wielką mieszankę humoru, akcji i emocjonalnego emocjonalnego i emocjonalnego Konflikt – zauważył Handley. Patrząc wstecz, Kulpa jest zadowolona z tych pierwszych sześciu tygodni, ale do tego czasu pisanie było na ścianie i był tam, aby zrezygnować z Daily Adventures of Starship Enterprise.

Pomimo kreatywnego zamieszania istnieją błyski oryginalnej intencji Gene Roddenberry wraz z dobrym tempem i opowiadaniem historii. Handley otrzymuje ostatnie słowo: „Ktoś niedawno zapytał mnie, czy warto przeczytać historie post-sparentin. Moja reakcja była pewna „tak”. Plus, ci, którzy przechodzą na tom drugi, przegapią coś niesamowicie fajnego: nowe paski nigdy wcześniej nie były prezentowane w żadnym formacie. Nie mogę powiedzieć o wiele więcej o tych w tym momencie, ale licz na mnie: fani będą szczęśliwi. ”

Zakup

Star Trek: The Newspaper Strips, t. 2: 1981 – 1983